Polskie firmy prowadzące interesy z kontrahentami z innych krajów, powinny pamiętać, że może u nich powstać podatek u źródła. Czym jest i co się z tym wiążę?
Podatek u źródła (zwany z ang. WHT – Witholing Tax) to podatek dochodowy od osób prawnych i od osób fizycznych pobierany przez płatników od niektórych dochodów m.in. dywidendy, odsetki, należności licencyjne czy wybrane usługi niematerialne. Czyli najprościej mówiąc to należność, która dotyczy płatności międzynarodowych pomiędzy przedsiębiorstwami o różnych rezydencjach podatkowych.
Podatnikiem jest firma, która otrzymuję wpłatę, jednak płatnikiem jest przedsiębiorstwo dokonujące wpłaty.
Obowiązkiem płatnika jest wyliczenie kwoty podatku, pobranie jej od podatnika i przekazanie do Urzędu Skarbowego.
Stawki podatku u źródła dla Polskich podatników wynoszą 20% od odsetek, należności licencyjnych lub usług niematerialnych i 19% od dywidend.
Czy można uniknąć płacenia podatku?
Tak, istnieje możliwość nie pobrania podatku przez zastosowanie zwolnienia lub obniżenia stawki podatku, jednak trzeba spełnić pewne warunki. Niezbędny jest Certyfikat rezydencji podatkowej, dopełnienie należytej staranności i złożenie oświadczenia.
- Certyfikat rezydencji (można korzystać z kopii certyfikatów Art.26 ust 1n CIT)
- Należyta staranność
Czym jest należyta staranność? To szczegółowa weryfikacja transakcji, kontrahenta i dokumentów. To między innymi:
- weryfikacja otrzymanych dokumentów pod kątem ich zgodności ze stanem faktycznym
- weryfikacja rezydencji podatkowej odbiorcy należności czyli sprawdzenie kontrahenta jako rzeczywistego odbiorcę należności
- weryfikacja statusu kontrahenta jako podatnika czyli dokumenty które potwierdzą status rezydencji kontrahenta certyfikatem i jego status jako beneficial owner
- pobranie od kontrahenta oświadczenia, że jest rzeczywistym odbiorcą, że nie jest pośrednikiem i że otrzymuje należności dla własnej korzyści (art. 24a ust.18 CIT, art.30f ust. 20 PIT, art. 4a pkt 29 CIT)
Materiały udostępniane na stronie nie stanowią opinii prawnych, urzędowej interpretacji przepisów ani innego oficjalnego stanowiska organów państwowych i nie mogą być stosowane jako zastępstwo materiałów urzędowych, których treść określają obowiązujące przepisy prawa.